TROESEN

TROESEN

seu TROENEN, a Troezene, Pelopis filio, oppid. Peloponnesi ad sinum Argolicum, Episcopale sub Christianis olim, sub Archiepiscopo Corinthio, fide in Athenienses inclitâ. Pitthei olim regia, et Thesei patria. Unde Stat. l. 4. Theb. v. 81.

—— Et quas Theseia Troezen

Addit opes. —— ——

Qui inde a poetis Troezenius appellatur. Ovid. l. 8. Met. v. 556.

Hîc Ixonides, illic Troezenius heros.

Troezena dicitur Ptol. Posidonia Strab. Anthia et Hyperia Pausaniae, Apollonia et Aphrodisias Stephano, inter Corinthum et Scyllaeum promuntor. ad 44. mill. pass. a litore 15. stad. Hodie Pleda, Castaldo in ora sinus Saronici, 18. mill. pass. a Scyllaeo promontor. in Boream. 70. a Corintho in Ortum. Baudrand. Ovid. l. 2. Fast. v. 276.

Altaque Troezene, Parrhasiaeque nives.

Idem, l. 15. Met. v. 296.

Est prope Pitthêam tumulus Troezena, sine ullis

Arduus arboribus. ————

Item oppid. Messeniae mediterraneum ab Ithome 15. mill. pass. in Ortum, Troezina in tabulis recentiorib. Huius aquae pedibus noxiae sunt, quibus aquae Cydni in Cilicia medentur. Plin. l. 31. c. 2. Et portus prope Barba dictus, Eustath. Unde Troezenem navigat Proverb.

in eos, qui cum imberbes sint, pilis ascitiis barbam mentiuntur. Populi Troezenii, quos fide societatis Atticae illustres vocat Mela, l. 2. c. 3. Vide Plut. in Themistocle. Nic. Lloydius.